Fransız kaleci Paul Bernardoni, Konyaspor ile olan sözleşmesini sonlandırdı.
İsviçre’nin Yverdon ekibine katılan Bernardoni, Le Parisien gazetesine konuştu ve Türkiye’de başına gelenleri anlattı.
‘‘İKİ AY BOYUNCA PARA ALAMADIM’’
Fransız kaleci, Konyaspor’dan ayrılmasının sebeplerini şöyle açıkladı: “Konyaspor’dan ayrılmamın bir sebebi de maaşımı zamanında alamamamdı. İlk iki ay hiç para almadım. Sonra iki defa ödeme aldım. Biri FIFA’nın müdahalesinden sonra oldu. Diğeri de sözleşmemi fesh ettikten sonra. Maaşım neden yatmıyor diye sorduğumda, ‘Çok yakında paranı alacaksın’ dediler ama hiç de öyle olmadı.”
‘‘WHATSAPP’TAN DUYDUM’’
Takımdan atıldığını söyleyen Bernardoni, “Kulüp borçlarını birkaç taksitte ödemek istedi. Ben razı olmadım. Bunu bana sportif olarak cezalandırdılar. Galatasaray ve Fenerbahçe ile oynayacağımız maçlar öncesi otobüse binmek üzereydim ki takımın WhatsApp grubunda takımdan atıldığımı duydum.” dedi.
‘‘KÖPEĞİM ZEHİRLENDİ’’
Köpeğinin vefatı sonrası Türkiye’den ayrılmak istediğini belirten Bernardoni, “Sportif olarak 17 maç oynayabildim ama insani olarak her şey berbattı. Hayatım boyunca yanımda olan köpeğim Berni zehirlendi. Bir gezinti sırasında bu korkunç olay oldu. Konya’da çok sayıda sokak köpeği var ve insanlar onlara pek ilgi göstermiyor. Köpeğimin vefatı, Türkiye’yi bir an evvel bırakmak istememe sebep oldu.” diye konuştu.
‘‘EV KİRAMI ÖDEMEDİLER’’
Evinin kirasının ödenmediğini ifade eden 26 yaşındaki kalecinin sözleri şöyle: “Konyaspor, eşimin vize problemlerini çözemedi. Bir ara Fransa’ya dönmek zorunda kaldı. Türkiye vizesinin 90 günü kalmıştı sadece 3 gün. Bu yüzden Türkiye’ye gelemedi. Bu bardağı taşıran son noktaydı. Maaşımı alamıyorum, köpeğim zehirlendi ve öldü, eşimden ayrı kaldım. Bu çok fazlaydı. Artık bu hayatı sürdürmek istemiyordum.” “Ev kiramı ödemeleri gereken kulüptü ama bunu asla yapmadılar. Bana Fransızca çevirmen sözü verdiler ama çevirmen de yoktu.”
“YALANLARI DUYAN SADECE BEN DEĞİLMİŞİM”
“Konya’da oynamış arkadaşlarıma çok mesaj attım. Biliyor musunuz ne oldu? Bana gitmeyeyim diyen bir kişi hariç diğer hepsi bana şunu dedi, ‘En kötü ihtimalle 1-2 ay gecikir ama sonunda tüm paranı alırsın’ dediler, ben de çoğunluğa uyup kaldım.”
“Birkaç hafta sonra yalanları duyanın sadece ben olmadığımı fark ettim. Mesela, takım arkadaşlarıma çocukları için mükemmel okullar olduğunu söylemişler ve böylece imza atmalarını sağlamışlar. Bu da yalandı.”
